λόγο αυτής της κίνησης. Η χρονική στιγμή δεν προιδέαζε για κάτι τέτοιο. Έντονες ή ουσιαστικές διαφορές και εσωκομματικές κόντρες που να προκαλούν δυσλειτουργία στο κόμμα δεν υπήρχαν. Μάλιστα, λίγους μήνες πριν, το κόμμα ενιαίο, είχε κατέβει στις εκλογές και είχε επιτύχει την είσοδό του στη Βουλή. Εύλογα τότε κάποιοι αναρωτήθηκαν, γιατί ο Φώτης Κουβέλης δεν «έφυγε» πριν τις εκλογές του 2009, όταν είχε εκπονηθεί το πρόγραμμα και η γραμμή του κόμματος (αλλά το έκανε λίγους μήνες αργότερα με τα ίδια ακριβώς δεδομένα); Γιατί δεν είχε φύγει ακόμα νωρίτερα όταν θα μπορούσε να επικαλεστεί ως δικαιολογία την ήττα του από τον Αλέξη Τσίπρα για την προεδρία του ΣΥΡΙΖΑ; Η χρονική στιγμή της αποχωρησής του σε καμία περίπτωση δεν μαρτυρούσε δυσλειτουργία στο κόμμα, κακές σχέσεις ή παρέκκληση των στελεχών από τις προεκλογικές δεσμέυσεις και προτάσεις. Τότε; Τι ήταν αυτό που οδήγησε τον μετριοπαθή Φώτη Κουβέλη στο να δημιουργήσει ένα νέο «κεντροαριστερό» κόμμα και να διασπάσει την βουλευτική –αλλά και μετέπειτα εκλογική- δύναμη του ΣΥΡΙΖΑ; Σε έναν πολιτικό κόσμο, σίγουρα όχι αγγελικά πλασμένο, ένα σχέδιο άρχισε να φαίνεται ένα περίπου χρόνο αργότερα και να απογυμνώνεται στις 2 εκλογικές αναμετρήσεις (6 Μαϊου & 17 Ιουνίου). Η φθορά του ΠΑΣΟΚ από τη μνημονιακή πολιτική και η απώλεια ψήφων σε μελλοντικές εκλογές ήταν δεδομένη. Έπρεπε λοιπόν σε ανύποπτο χρονικό διάστημα να φτιαχτεί μια «δεξαμενή ψήφων» αριστερά του ΠΑΣΟΚ, αλλά συγγενική προς αυτό, ώστε ένα μέρος των ψήφων που θα χαθούν, να μπορέσουν να ξαναγυρίσουν πίσω. Και έτσι και έγινε. Η τεκμηρίωση των παραπάνω έρχεται μέσα από απλά ερωτήματα: Γιατί ο Φώτης Κουβέλης δεν συνασπίστηκε εξαρχής με Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ, ώστε να μην οδηγηθεί η χώρα και σε δεύτερη εκλογική αναμέτρηση που θα είχε τεράστιο οικονομικό κόστος για τον ελληνικό λαό; Μήπως γιατί με αυτόν τον τρόπο δεν θα εξασφαλιζόταν η παραγραφή αδικημάτων στους παλιούς «κεντρώους» συντρόφους του; Τι άλλαξε στην πολιτική της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ και έπεισε το μαχητή – αριστεριστή Κουβέλη ότι η πολιτική των δύο αυτών κομμάτων που οδήγησαν τη χώρα στην καταστροφή, θα αποδεικνυόταν τώρα σωτήρια για το έθνος; Ο Φώτης Κουβέλης, μπήκε στη συγκυβέρνηση λέγοντας πως το κόμμα του θα αποτελέσει το αντίβαρο στις δύο μνημονιακές δυνάμεις. Τώρα που για μια ακόμα φορά διακυβεύονται μισθοί, συντάξεις, επιδόματα, υγεία ποια θα είναι η θέση του «αντιμνημονιακού» - ισορροπιστή Κουβέλη; Θα προασπιστεί των εργασιακών κοινωνικών δικαιωμάτων των πολιτών ή θα επιβεβαιώσει τελικά το ρόλο της «δεξαμενής» του ΠΑΣΟΚ;
