Σάββατο 28 Ιουλίου 2012

ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΑΛΗΘΙΝΗΣ ΟΥΣΙΑΣ ΤΩΝ ΟΛΥΜΠΙΑΚΩΝ ΑΓΩΝΩΝ

Επί τη ευκαιρία διεξαγωγής των Λονδρέζικων παιγνίων, ενός αλλοπροσάλλου και περιέργου τύπου «Ολυμπιακών Αγώνων» εν Λονδίνω.

1ον. ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ;

ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΙ εκαλούντο οι Αγώνες οι οποίοι ετελούντο προς τιμήν του Ολυμπίου Διός και κατ’ επέκτασιν προς τιμήν των Ολυμπίων Θεών γενικώς. Ασχέτως με την όποια φύσι των Ελλήνων Θεών ή με το εάν κάποιοι θεωρούν τα περί Ολυμπίων Θεών ξεπερασμένα ή μυθεύματα, η αλήθεια είναι αυτή. ΑΡΑ, Ολυμπιακοί Αγώνες οι οποίοι στερούνται προσδόσεως σεβασμού και τιμών προς τον μέγιστον τον Ελλήνων Θεών Ζήνα ή Δία, απλουστάτως ΔΕΝ είναι Ολυμπιακοί. Η λέξις Ό-λυμπος εκ του Εύ-λαμπος (κατά το Ό-μορφος εκ του Εύ-μορφος) σημαίνει τον καλώς λάμποντα.


2ον. ΠΟΙΟΙ ΕΧΟΥΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗΣ ΣΤΟΥΣ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ;
Δικαίωμα συμμετοχής κατά την αρχαιότητα είχαν μόνον οι Έλληνες κατά γένος και κατά συνείδησιν. Αγώνες στους οποίους συμμετέχουν αλλόφυλοι, αλλοδαποί, (όσο άξιοι και ικανοί και αν είναι),[1] ΔΕΝ είναι, ούτε μπορούν να θεωρηθούν Ολυμπιακοί. 
Κατά την αναβίωσιν των αγώνων, αυτό προφανώς δεν ελήφθη υπ’ όψιν υπό των συντελεστών. Κατά συνέπειαν όσο καλές και αγνές να ήταν οι προθέσεις του Πιερ Ντε Κουμπερτέν[2] και των λοιπών , δεν μπορούμε να ομιλούμε περί αναβιώσεως, αλλά περί μεταλλάξεως ή κατ’ ελάχιστον περί συστάσεως ενός νέου τύπου οικουμενικής μορφής αγώνων, οι οποίοι θα έπρεπε να είχαν ονομαστεί αλλιώς. Ο σφετερισμός του ονόματος είναι εκ του πονηρού.
Τα περί «ρατσισμού» είναι επίσης εκ του πονηρού διότι με την λογική αυτή, δεν έπρεπε να υπάρχει κανένα κριτήριον ή διάκρισις στο οτιδήποτε. Π.χ. όταν λέμε «αγώνες τεχνικής κολυμβήσεως παίδων ή κορασίδων» εννοούμε ότι λαμβάνουν μέρος νεαροί αθλητές ή αθλήτριες κάνοντας χρήσι συγκεκριμένου μονοπέδιλου. Αν στους αγώνες λάμβανε μέρος ένας ενήλιξ κάνοντας χρήσι ταχύπλοου θα το δεχόντουσαν οι διοργανωτές;;;
Ας το δούμε και αλλιώς. Διοργανώνει κάποιος μία κλειστή γιορτή, μία χοροεσπερίδα, ένα «πάρτυ» και καλεί αυτούς που ο ίδιος επιθυμεί. ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΚΑΚΟ; Εάν οργανώσει ανοικτή γιορτή τότε το πράγμα αλλάζει και μπορεί να προσέλθει όποιος θέλει.

3ον ΠΟΙΑ ΤΑ ΚΥΡΙΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΤΩΝ ΟΛΥΜΠΙΑΚΩΝ ΑΓΩΝΩΝ;
α΄ Κύρηξις εκεχειρίας και παύσις όλων των εχθροπραξιών.
β΄ Ευγενής ανταγωνισμός των αθλητών οι οποίο ηγωνίζοντο (εξ΄ ου και Αγώνες) και δεν «έπαιζαν» απλώς «games» και οι οποίοι κατ’ ουσίαν επιτελούσαν Άθλον (εξ’ ου και Αθλητές) κάθε φορά που επετύγχαναν την πρώτη νίκη.
γ΄ Έλλειψις μη φυσικών βοηθημάτων (αναβολικών δηλαδή κατά κύριον λόγον).
δ΄ Πρώτον και ανεκτίμητον βραβείον ο Κότινος, ένας στέφανος εκ κλάδου αγριελαίας.

Εάν οι σημερινοί καυχόμενοι υπέρ των Ολυμπιακών Αγώνων, θέλουν έστω και υποτυπωδώς, να μην χαρακτηριστούν ως το άκρως αντίθετον των τιμημένων της Ιστορίας οφείλουν κατ' ἐλάχιστον:
Να απαιτήσουν και να εφαρμόσουν πραγματική εκεχειρία.
Να αντικαταστήσουν τα μετάλλια και τα χρηματικά έπαθλα με κλάδους ελαίας.
Να απαγορεύσουν διαφημίσεις ποταπών προϊόντων.
Να ζητήσουν συγγνώμη και να αποσύρουν τα όποια τερατουργηματικά εξαμβλώματα των συμβόλων - μασκώτ.




[1]   Η εκδήλωσις του ανθελληνικού, μισελληνικού και βαρβαρικού χαρακτήρος των λονδρέζικων παιγνίων, ενεμφανίσθη πλήρως και απροκαλύπτως με την ακύρωση συμμετοχής της Ελληνίδος Αθλήτριας Βούλας Παπαχρήστου, η οποία «ετόλμησε» να κοινοποιήσει μήνυμα αστεϊσμού διαπιστώνουν και περιγράφουν την πραγματικότητα (χαρακτηρίστηκε ως «ρατσιστικόν»!!!) χωρίς την συγκατάθεση και την σύμφωνη γνώμην των απανταχού βαρβάρων. Η ακύρωση συμμετοχής της, το αιτιολογικόν της ακυρώσεως, ως και οι τηλεοπτικές υποστηρικτικές δικαιολογίες αυτών, αποτελούν μνημεία «φασιστικού και ρατσιστικού» μένους.




[2]  Ακόμη κι’ εδώ αποσιωπάται το γεγονός, ότι κύριος συντελεστής της αναβιώσεως και ειδικώς της προτάσεως διεξαγωγής των Αγώνων το 1896 στην Αθήνα και όχι το 1900 στο Παρίσι, ήταν ο εκ Ερμουπόλεως Σύρου, Δημήτριος Βικέλας. Ο Βικέλας διευκρίνισε τότε, προσπαθώντας να τονίσει την πραγματική διάστασι των Αγώνων, ότι: «...στην Αθήνα, ασφαλώς δεν θα έχουµε την δυνατότητα να οργανώσουµε µεγαλοπρεπείς γιορτές, αλλά τις πολλές ελλείψεις µας θα αναπληρώσει η εγκαρδιότητα της υποδοχής µας! Δεν θα προσφέρουµε στους επισκέπτες µας διασκεδάσεις άξιες προς την περίσταση, αλλά έχουµε να δείξουµε τα µνηµεία και τα ερείπια της αρχαιότητος και να τους οδηγήσουµε στους τόπους όπου τελούσαν οι αρχαίοι Έλληνες τους αγώνες τους».