Μιλά για «αποζημιώσεις», ενώ η αλήθεια αφορά το Κατοχικό δάνειο
Η Ελλάδα αναφέρεται στην υπόθεση του ΚΑΤΟΧΙΚΟΥ ΔΑΝΕΙΟΥ που έλαβε η Ναζιστική Γερμανία δια της βίας από την τότε Ελληνική – κατοχική – κυβέρνηση των δοσιλόγων και όχι για οποιοδήποτε άλλη «αποζημίωση» από τη Γερμανία, όπως ευφυώς (από πλευράς του) αναφέρει ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών στη σημερινή του συνέντευξη στην εφημερίδα «Neue Osnabrücker Zeitung», σύμφωνα με γνώστη του θέματος, κυβερνητικό παράγοντα, που στην παρούσα φάση δεν θέλησε να αποκαλύψει το όνομά του.
Απαντώντας σε σχετική ερώτηση για το θέμα αυτό ο Σόϊμπλε, 24 μόλις ώρες μετά την επίσημη τοποθέτησή τους από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κάρολο Παπούλια και τον υπουργό Εξωτερικών Δημήτρη Αβραμόπουλο, στη χθεσινή συνάντησή τους, τόνισε τα εξής: «Θεωρώ ότι τέτοιες δηλώσεις είναι ανεύθυνες. Πολύ πιο σημαντικό από το να οδηγούνται οι άνθρωποι στην Ελλάδα σε εσφαλμένη κατεύθυνση θα ήταν να τους εξηγήσει και να τους διαφωτίσει κανείς για τον δρόμο προς τις μεταρρυθμίσεις και να τους συνοδεύσει σε αυτήν την πορεία. Η Ελλάδα έχει επιτύχει πολλά μέχρι τώρα, αλλά έχει ακόμη πολύ δρόμο να διανύσει. Και από αυτόν τον δρόμο δεν πρέπει να αποπροσανατολίζεται. Σε ό,τι αφορά τις αξιώσεις για καταβολή αποζημιώσεων δεν βλέπω καμιά ελπίδα, γιατί το ζήτημα αυτό έχει ξεκαθαριστεί από καιρό».
Σύμφωνα με τον κυβερνητικό αυτό παράγοντα «Ο Σόϊμπλε ευφυώς και τεχνηέντως κάνει λόγο για «αποζημειώσεις», επισημαίνοντας επίσης ορθώς ότι «το ζήτημα αυτό έχει ξεκαθαριστεί από καιρό. Η Ελλάδα διεκδικεί την αποπληρωμή του κατοχικού δανείου που δια της βίας έλαβε η Ναζιστική Γερμανία από την τότε Ελληνική κατοχική κυβέρνηση και ουδέποτε έχει αποπληρωθεί, αφού επισήμως ήταν «παγωμένο» λόγω του χωρισμού της άλλοτε ενιαίας Γερμανίας σε δύο κρατικές ενότητες. Η επανένωση ξανάγινε το Νοέμβριο του 1989 με την πτώση του τοίχους του Βερολίνου και επίσημα από το 1990».
Σημειώνουμε ότι συνολικά υπάρχουν τρία διαφορετικά «χρέη» της Γερμανίας προς την Ελλάδα.
1)Το θέμα των Γερμανικών αποζημιώσεων, που δεν υφίσταται πλέον, αφού σαν σήμερα πριν 60 χρόνια, η Ελλάδα μαζί με καμιά 40αριά ακόμα κυβερνήσεις αποφάσισαν να "χαρίσουν" ουσιαστικά τα ποσά αυτά στη Γερμανία ή να λάβουν μικρά - συμβολικά - ποσά, ώστε να μπορέσει η μεταπολεμική Γερμανία να ορθοποδήσει.
2)Το ΚΑΤΟΧΙΚΟ ΔΑΝΕΙΟ, που υπάρχουν υπογραφές από πλευράς Ελλάδος (που το έδωσε διά της βίας) και Γερμανίας (που το έλαβε). Αυτό είναι ΙΣΧΥΡΟΤΑΤΑ διεκδικητέο και με ΝΟΜΙΚΑ ερείσματα πολύ δυνατά ενώπιον ενός Διεθνούς Δικαστηρίου, ανεξαρτήτως του τι λένε ο Σόϊμπλε και οι Γερμανοί για τους δικούς τους - ευνόητους - λόγους.
3)Διεκδικήσεις μεμονωμένων ιδιωτών (ή καθ' ομάδας) εναντίον της Γερμανίας είτε ως κάτοικοι χωριών που καταστράφηκαν από τα Γερμανικά στρατεύματα κατοχής, είτε γιατί διά της βίας μετήχθησαν στη Γερμανία ως εργάτες για να δουλέψουν εκεί στην πολεμική βιομηχανία στη διάρκεια του πολέμου. Αυτό όπως είναι λογικό είναι ξεχωριστό θέμα και εξετάζεται κατά περίπτωση.Πηγή: http://www.parapolitika.gr/ArticleDetails/tabid/63/ArticleID/576692/-O-So%cf%8ample-parapoiei-tin-alitheia.aspx
Σχόλιο της Κρεμάλας: Μιλά για «αποζημιώσεις», ενώ η αλήθεια αφορά το Κατοχικό δάνειο. Το αναγκαστικό κατοχικό δάνειο συνάφθηκε το 1942 με τη συμφωνία της Ρώμης ανάμεσα σε Ελλάδα, Γερμανία και Ιταλία για τα πρόσθετα έξοδα Κατοχής των στρατευμάτων των Ναζί, ποσά που θα λάμβαναν οι αρχές Κατοχής από την τράπεζα της Ελλάδας. Στο άρθρο 4 της συγκεκριμένης συμφωνίας καθορίζεται ότι η ''οριστική ρύθμιση των καταβολών αυτών δύναται να λάβει χώραν αργότερα'' .
