Μπήκαμε στον Οκτώβριο. Σε λίγες μέρες γιορτάζουμε την επέτειο του ΟΧΙ και την αρχή του έπους του 1940.Εχουν περάσει εξήντα δυο χρόνια από τότε και στην Ελλάδα, ακόμα τσακωνόμαστε ποιος είπε το ΟΧΙ. Ο ‘’φασίστας’’ πρωθυπουργός Μεταξάς η ο λαός ;; Στα βουνά της Πίνδου και στα αφιλόξενα βουνά της Βορείου Ηπείρου και της Αλβανίας, πολέμησαν Έλληνες στρατιώτες. Άνθρωποι, που άφησαν πίσω τους οικογένειες, παιδιά, γυναίκες, δουλειές και μέλλον. Άντρες, που δεν φοβήθηκαν το όνομα του εχθρού και την υποτιθέμενη δύναμη του. Που πάλεψαν με νύχια και με δόντια, σε μια μάχη που εκ προοιμίου ήταν χαμένη. Δίπλα τους, στάθηκαν και οι γυναίκες. Ελληνίδες μάνες και κόρες, που ξενυχτούσαν δουλεύοντας στα μετόπισθεν, αλλά και στην πρώτη γραμμή, κουβαλώντας όπλα και πυρομαχικά. Λίγο πολύ τα γεγονότα αυτά είναι γνωστά σε όλους. Μια από τις πιο ένδοξες στιγμές της Ελληνικής Ιστορίας μας.
Όμως, τα χρόνια πέρασαν. Η Ελλάδα, κατάφερε να δημιουργήσει έναν εμφύλιο και αρκετές διχόνοιες εντος των συνόρων της. Εξήντα δυο χρόνια, μονομαχεί με τον εαυτό της και χάνει. Μια μερίδα ανθρώπων, που καταφέρνει πάντα να ξεγελά και να κοροϊδεύει εκατομμύρια αδαείς πολίτες, επιβιώνει και καρπώνεται όλο της τον πλούτο. Όσα παραδείγματα και γεγονότα να αναφέρω, είναι πλέον γνωστά σε όλους, οι εταιρείες και οι οικογένειες που πλούτισαν από το Ελληνικό κράτος. Εξήντα δυο χρόνια το ίδιο παραμύθι. Ο απλός λαός, να υποφέρει και οι λίγοι να βασιλεύουν. Υπήρξαν στιγμές στην νεότερη Ελλάδα, που όλοι μας το ρίξαμε λίγο έξω και χάσαμε τον έλεγχο. Παντού, σε όλη την επικράτεια, δημιουργήθηκε η εντύπωση πως το χρήμα έγινε σαν το νερό. Πηγάζει από παντού. Και εκεί την πατήσαμε. Γίναμε έρμαιο στα γεράκια και στα κοράκια των Διεθνών τοκογλύφων και επιχειρηματιών. Γιατί πίσω από κάθε πρόεδρο χώρας, η πίσω από κάθε υψηλό ιστάμενο πρόσωπο του ΔΝΤ κρύβεται ένας επιχειρηματίας. Όπως ακριβώς συμβαίνει και στην χώρα μας. Υπάρχουν πολλές αναλύσεις σε οικονομοτεχνικό επίπεδο η και σε γεωστρατηγικό πλάνο , που εξηγούν γιατί γίνονται όλα αυτά. Το θέμα μου δεν είναι γιατί γίνονται. Αυτό που πρωτίστως, εμένα προσωπικά ενδιαφέρει, είναι τι θα κάνουμε τώρα. Πως θα αντιμετωπίσουμε όλα αυτά που έρχονται. Πολλοί από εμάς, δεν έχουμε συνειδητοποιήσει την σοβαρότητα της κατάστασης, για πολλούς και διάφορους λόγους. Η νεολαία που δουλεύει, δεν αγχώνεται και ακόμα διασκεδάζει στα μπαρ και στα καφέ η σε κάποια παραλία από τις χιλιάδες της χώρας μας. Η νεολαία που δεν δουλεύει, αναλύει και φιλοσοφεί το πρόβλημα, λέγοντας πως μπόρα είναι θα περάσει και περιμένει την επιφοίτηση. Οι μεγαλύτεροι σε ηλικία, οι έχοντες ακόμα κάποια οφίκια, δεν ανησυχούν, γιατί τα μέτρα είναι ακόμα προσδόκιμα για αυτούς. Αυτοί που είναι άνεργοι η διαλυμένοι επιχειρηματίες, σιγά- σιγά αυτοκτονούν η έχουν παραδοθεί στην μοίρα τους. Για τους ηλικιωμένους δεν μπορώ να μιλήσω, σεβόμενος τους αγώνες που έκαναν και ακόμα κάνουν. Πολλοί από αυτούς είναι ακόμα στους δρόμους, ζητώντας πράγματα που πάλεψαν μια ζωή για να κερδίσουν και τώρα τους τα αφαιρούν.
Όλα αυτά όμως, προσδιορίζουν ένα και μόνο γεγονός. Ότι οι Έλληνες ΠΑΡΑΔΟΘΗΚΑΝ αμαχητί. Είναι γνωστό, ότι ζούμε μέρες πολέμου και κατοχής, όσο κι αν κάποια ΜΜΕ και πολιτικοί δεν το αποδέχονται. Η μορφολογία του εδάφους της χώρας μας, δεν ευνοεί την σύμπραξη και άμεση επικοινωνία των πολιτών της. Το διαδίκτυο δεν ενημερώνει όλους τους πολίτες αλλά μια ομάδα αυτών, που οι περισσότεροι επηρεάζονται από τα πολιτικά πιστεύω τους και τις φιλικά προσκείμενες ομάδες η σελίδες.
Και το ερώτημα είναι, θα πεθάνουμε αμαχητί ;; Θα παραδώσουμε γη και ύδωρ σε ξένους επιχειρηματίες και εργολάβους ;; Θα ανεχτούμε τα εκατομμύρια φθηνών εργατών που φέρνουν από τα βάθη της Ασίας. ;; Με αποτέλεσμα να μένουν άνεργοι οι γονείς μας, τα παιδιά μας η εμείς ;; Σε ποιον θεό πρέπει να προσευχηθώ, για να σας φωτίσει, ότι ο Δούρειος Ίππος στην Ελλάδα, είναι τα ΜΜΕ και η προπαγάνδα που γίνεται περί καταστροφολογίας και Ελληνικής μείωσης του θάρρους και της περηφάνιας μας. Δεν με ενδιαφέρει αν είστε Αναρχικοί, ακροδεξιοί, ομοφυλόφιλοι η παιδεραστές. Όχι τώρα και όχι αυτήν την στιγμή. Δεν είναι το πρόβλημα μας η προσωπική ταυτότητα του κάθε ένα από εμάς, αλλά η ταυτότητα του συνόλου, του Έθνους και της πατρίδος μας, που ονομάζουμε ΕΛΛΑΔΑ. Πότε θα βγούμε στα χαρακώματα και στις πολεμίστρες, αν όχι τώρα ;; Ισπανία, Γαλλία, Ιταλία και Πορτογαλία ζουν και βιώνουν τα ίδια προβλήματα με εμάς, αλλά βλέπεις εκατομμύρια στους δρόμους να διαμαρτύρονται ειρηνικά και ήπια. Γιατί όχι και εμείς ;; Τι είναι αυτό που μας εμποδίζει η μας λείπει.;;
Υπάρχουν πολλές λύσεις και πολλές επιλογές για να αναστρέψεις αυτές τις καταστάσεις νόμιμα και ειρηνικά. Υπάρχουν επιστήμονες στην Ελλάδα, που θα μπορούσαν μέσα σε μια νύχτα να δημιουργήσουν προϋποθέσεις και καταστάσεις επιβίωσης της γενιάς μας και του Έθνους . Υπάρχουν εργασίες και υποδομές για δουλειές, που θα φέρουν ξανά την χώρα σε πορεία ευημερίας και προόδου. Αλλά πρέπει πρώτα να προηγηθούν δυο τρία απλά πραγματάκια. Αλληλεγγύη , συμφιλίωση και επίθεση. Να φορέσουμε την στολή του πολέμου, να αρπάξουμε τα κοντάρια και τις πέτρες και να ξαποστείλουμε πίσω από εκεί που ήρθαν, όλοι αυτοί οι πεφωτισμένοι σωτήρες του Εξωτερικού και να κάτσουμε μόνοι μας να δουλέψουμε. Γιατί μπορούμε, αρκεί να ρίξουμε το ΕΓΩ μας και τα πολιτικά πιστεύω μας στην άκρη. Και σαν άλλοι ήρωες του ’40 να ξαναφωνάξουμε ΑΕΕΕΡΑΑΑΑ και να απελευθερώσουμε την χώρα μας και τον λαό της.
ΔΕΝ υπάρχει δεν ΜΠΟΡΩ, υπάρχει δεν ΘΕΛΩ….
