Πέμπτη 12 Απριλίου 2012

Βάλτε τέλος στα μέτρα, πριν τα μέτρα βάλουν τέλος σε μας!

   Η προεκλογική διαμάχη, η οποία είχε ξεκινήσει πολύ πιο πριν ανακοινωθούν και επισήμως οι εκλογές, διεξάγεται γύρω από πολλά θέματα- τα περισσότερα όντως σοβαρά: Τί θα γίνει εφόσον το πρώτο κόμμα δεν επιτύχει αυτοδυναμία κι αν σε αυτή τη περίπτωση θα πρέπει να επιχειρηθεί κυβέρνηση συνεργασίας. Ποιός θα είναι ο επόμενος πρωθυπουργός. Ποιός φταίει για την τραγωδία στην οποία οδηγήθηκε η χώρα  και αν μια νέα Εξεταστική  πρέπει να αναζητήσει τις ευθύνες. Πώς θα αντιμετωπιστεί το πρόβλημα των μεταναστών και όσα προκύπτουν από αυτό και πολλά άλλα που έχουν να κάνουν με την κρίση και την ανέχεια στην οποία έχει περιέλθει ο Έλληνας.


   Υπάρχει, όμως , ένα ζήτημα το οποίο, καίτοι μείζον κι αυτό, για το οποίο αγωνιούν όλοι οι Έλληνες και ουδείς πολιτικός από τα ''κόμματα εξουσίας'' έχει θίξει ανοιχτά και σε βάθος , διότι ουδείς επιθυμεί να πει τι ακριβώς θα γίνει την επόμενη μέρα των εκλογών, να πει, δηλαδή, την αλήθεια.

  Το επεσήμανε η επικεφαλής του ΔτΝΤ, Κριστίν Λαγκάρντ σε μια χονδροειδή παρέμβασή της στα εκλογικά πράγματα της χώρας: ''Οι εκλογές είναι στιγμή κατά την οποία τα υπεύθυνα κόμματα πρέπει να φανούν γενναία  και να πουν την αλήθεια στον κόσμο.''

   Το ''να πουν την αλήθεια στον κόσμο'' είναι αυτό που θα έπρεπε να κάνουν, αλλά πολιτικά δύσκολο. Άραγε, ποιά είναι αυτή η αλήθεια;; Αν βγουν και παραδεχτούν προεκλογικά ότι μετά τις εκλογές σκοπεύουν να λάβουν μέτρα με βάση τις υποδείξεις της τρόικας, το μόνο σίγουρο είναι ότι θα βρουν στην κάλπη την ψήφο των εαυτών τους και μόνο, καθώς ο Ελληνικός λαός θα τους γυρίσει την πλάτη.
   Γι' αυτό και μιλούν για όλα εκτός της ''ταμπακιέρας''. Γι' αυτό και παραμονές του Πάσχα έσκασε και η βόμβα της σύλληψης του Άκη, συνεχίζοντας την παράδοση των γεγονότων που πουλάνε σε συγκεκριμένες χρονικές περιόδους- δες σύλληψη Εφραίμ παραμονές Χριστουγέννων.
    Το show πρέπει να είναι μεγαλειώδης ώστε το πόπολο να ξεχνάει την πείνα.
''Άρτον και θεάματα'' έλεγαν στην αρχαία Ρώμη και γέμιζαν οι αρένες. Στη σύγχρονη αρένα της Ελλάδας, όμως, δεν υπάρχει άρτος και το θέαμα δεν αρκεί. Μπορεί κάποιους να τους αποκοιμίζει, όμως τα ουρλιαχτά της σιωπής, της ανέχειας, της ανεργίας, της καθημερινότητας που έχει αλλάξει ριζικά, δεν σου επιτρέπουν πλέον να αποκοιμηθείς.
Κοιμούνται λίγοι, όσοι λίγοι ακόμη έχουν την αίσθηση ότι θα σωθούν από την λαίλαπα που έρχεται. Λίγοι και γελασμένοι. Οι υπόλοιποι, άυπνοι,αλλά και άφωνοι γιατί η απόγνωση είναι συνήθως μουγκή απλά παρακολουθούν.Κάποιοι, αρκετοί, είναι σαστισμένοι και κάποιοι άλλοι, λίγοι, αλλά πάντα οι λίγοι έκαναν τη διαφορά, είναι έτοιμοι.

  Ρίχνοντας μια ματιά στις δημοσκοπήσεις, που εμένα προσωπικά δεν μου εμπνέουν απολύτως καμμία εμπιστοσύνη, βλέπουμε πως τα αποτελέσματα θυμίζουν λατινοαμερικάνικο αντάρτικο. Για πρώτη φορά, διαπιστώνουν πως η ψήφος του Έλληνα δεν μπορεί να προβλεφθεί. Κάτι έχει αλλάξει. Η αποχή δεν φαντάζει πλέον ως τη λύση να χτυπήσεις το σύστημα. Το έχω πει πολλές φορές και το έχω γράψει άλλες τόσες. Ο μόνος τρόπος για να χτυπήσεις το σύστημα είναι από μέσα, στοχεύοντας το ευθεία εκεί που πονάει, με το συμμετέχεις ενεργά, να κρίνεις και να ζητάς από την πολιτεία να αναλάβει τις υποχρεώσεις της απέναντι στην πατρίδα.Με το να γυρνάς την πλάτη στο σύστημα, το μόνο που μπορείς να καταφέρεις, είναι να το ενδυναμώσεις.

 Ας ξαναγυρίσουμε, όμως στις δημοσκοπήσεις. Οι ξένοι αναλυτές τις μελέτησαν ενδελεχώς και κατέληξαν πως δεν πρέπει να αφήσουν το εκλογικό αποτέλεσμα στη τύχη του- δηλαδή στα χέρια του Ελληνικού εκλογικού σώματος. Όλοι,λοιπόν, άρχισαν να παρεμβαίνουν λέγοντας τη γνώμη τους για το ποιός ή ποιοί θα πρέπει να βγουν από την κάλπη.
Ακούσαμε την Κριστίν Λαγκάρντ να δηλώνει: ''Το να καταφύγει κανείς σε περιθωριακά κόμματα που λαϊκίζουν δεν θα ήταν σοφή επιλογή από πλευράς του Ελληνικού λαού.'' Το επόμενο στάδιο θα είναι να προτείνουν να ψηφίσουν οι υπάλληλοι του ΔΝΤ αντί των Ελλήνων..........

   Η κατάσταση, από την άλλη, στην οποία έχει περιέλθει η μεγάλη πλειοψηφία των Ελλήνων είναι σαφέστατη: Η κοινωνία δεν αντέχει άλλα μέτρα. Τα όρια της Ελληνικής οικογένειας, του συνταξιούχου, του άνεργου, του μισθωτού, του ελεύθερου επαγγελματία που βλέπει να χάνονται οι κόποι και οι προσπάθειες μιας ζωής έχουν εκμηδενιστεί. Για την ακρίβεια δεν υπάρχουν όρια, δεν υπάρχουν γραμμές, δεν υπάρχουν μαξιλαράκια ασφαλείας. Δεν υπάρχει τίποτα.Οι συνεπείς φορολογούνται, μην σας ρίχνουν στάχτη στα μάτια με την δήθεν σύλληψη του Άκη και ίσως κάποιων άλλων. Η μεσαία τάξη συνθλίβεται, οι νέοι καταδικάζονται σε ανεργία ες αεί και οι πτυχιούχοι σε εθελοντική εξορία. Η ιδιωτική περιουσία διώκεται σαν να είναι σφάλμα η απόκτηση ενός σπιτιού, όνειρο ζωής για κάθε Έλληνα. Η αγορά ερημοποιείται. Και όλα οδηγούν προς την εσωτερική υποτίμηση ώστε να ανακτηθεί η ανταγωνιστικότητα.Στην πραγματικότητα πρόκειται για μια οργανωμένη επίθεση ενάντια στο Ελληνικό στοιχείο. Θέλουν να μας εξουδετερώσουν μέσα από την πλήρη οικονομική, κοινωνική και πολιτική μας εξαθλίωση και απαξίωση ως χώρα.

  Τα μέτρα δεν πρόκειται να οδηγήσουν σε καμμία διέξοδο, αντίθετα θα διαιωνίζουν τον μόνιμο εγκλωβισμό μας. Επομένως , το μόνο που μένει είναι εμείς να αντιδράσουμε. Το ''πειραματόζωο'' να τους χαλάσει το πείραμα και να ανέλθει στην επιφάνεια. Εκβιαστικά διλήμματα ''αποδοχή του Μνημονίου ή καταστροφή'' δεν υπάρχουν. Μετά τις εκλογές έρχεται η καταστροφή και θα είναι ανυπολόγιστη. Είναι στο χέρι μας να κάνουν την κίνηση ΜΑΤ που θα τους οδηγήσει σε ήττα. Και μην ξεχνάτε ότι βασιλιάς και πιόνι στο τέλος του παιχνιδιού μπαίνουν στο ίδιο κουτί....